Kod Adı Kırlangıç - Takımın Bahtsız Kırlangıçları

 sevgili okuyucu, Hayatımın Günlüğü - 1 'in çok değerli aile üyeleri;

Kod Adı Kırlangıç'ta 12 bölümü geride bıraktık. 12 bölüm boyunca kah güldük, kah duygulandık, Kırlangıç Takımı'nın başarılarına sevindik, üzüntülerine üzüldük. bu 12 bölüm boyunca takımın geneli kadar sizlerle paylaşamadığım iki takım üyesinin anne babaları yanlarındayken çektikleri aile özleminden, onları yeniden kendilerini görür hale getirmek için verdikleri uğraşlardan ve bu uğraşların nasıl sonuçsuz kaldığından bahsetmek istiyorum. 

12 bölüm anlatımının birkaçında takım içinde adları geçen ancak kendilerinden detaylı olarak bahsedemediğim iki kişi var. Bilgin ve Bilge. Bilgin ve Bilge ikiz kardeşler ve gerçekten de ortalama kardeşlerin oldukça üzerinde bir iyi anlaşma potansiyelleri var. Bilge tam bir kitap kurdu okumadığı kitap yok gibi bir şey, Bilgin de adı gibi bilmediği şey yok. Kırlangıç Takımı'nı Yiğit Efe ve Zeynep'ten sonra sırtlayan ikinci taşıyıcı kolon onlar diyebilirim. ama bu ikilinin takımın Zeynep dışındaki üyelerinin ve bizlerin pek de görmediği, üzücü bir tarafı da var ki, o da anne babalarının sorumsuzluğu ve vurdumduymazlıkları.

bölüm anlatımına başladığımız ilk harften itibaren sürekli anne babalarının dikkatini çekmeye çalışıp onları varlıklarından haberdar etmeye çabalarken gördüğümüz ikizler ne yazık ki anne babalarının ilgisizliği ve sevgisizliğinden şikayetçi. bunun için Zeynep'in pedagogundan bile destek istiyorlar ancak durum yine de değişmiyor. 12. bölümde okuduğunuz üzere iş öyle bir noktaya geliyor ki, evden kaçıp izlerini kaybettirmek isteyecek duruma geliyorlar. 

insan ailesini seçemiyor evet, ama ikizlerin ailesi kadar olaylara ve çocukların duygularına kör bakmak da doğru değil. Kırlangıç Takımı kuruldu, takım olarak ilk drone yarışmasına gidildi ve bu yarışmadan ilk kupayla dönüldü, çocuklar arkadaşları yanlarında kalsın diye seyyar satıcılık yaptı, hatta 12. bölümde mahallelinin işi görülsün diye bir taşıma drone'u bile tasarlandı, ancak ikizlerin ailesi bunların hiç birini görmedi. bu olaylar ve insanlar bize şunu bir kere daha gösteriyor ki, anne babalık çocuğu sadece doğurup okutup yedirip içirmekle olmuyor. sevinçlerinde onlarla kol kola olmak, üzüntülerinde başını yaslayacağı bir omuz vermek duygularına tercüman olmak. bunlar olduğu zaman gerçek bir aile olursunuz. para şan şöhret havalı olmak bunlar mutluluk getirmez. bunu bize yeniden anlattıkları için Bilge ve Bilgin'e çok teşekkür ederiz. 

12 bölüm anlatımının içinde Bilge ve Bilgin kardeşlerin adının çok az geçmesinin bizden yana sebebi hem onlar özelinde bu girişi yapmak istememiz, hem de anlatımlar içerisinde bir tık daha mühim olayların cereyan etmesiydi. bu özel girişte yazdıklarımız umarız gerekenlerin kulağına küpe olur ve aile kavramı hep yukarıda yazdığımız şekilde varlığını sürdürür. Kırlangıç 13. bölüm ile kanat çırpmaya, blogda sizlerle buluşmaya devam edecek. herkese keyifli okumalar.